บทที่ 11 4.3 เรื่องวุ่นวายในตลาด
เรื่องราววุ่นวายในตลาดที่จางอวิ๋นซีต่อล้อต่อเถียงกับพวกพ่อค้าชาวเปอร์เซีย กลายเป็นที่โจษขานกันอย่างสนุกปากของเหล่าบรรดาพ่อค้าแม่ค้าทั้งหลาย พวกนางต่างเล่าถึงความเก่งกาจของคุณหนูจางอวิ๋นซีแห่งสกุลจางผู้นี้ ว่ามีวาจาคมคายต่อปากต่อคำกับพวกฝรั่งต่างชาติได้เก่งกาจนัก แม้กระทั่งหานไท่หยางยังแอบมองนางด้วยสายตาชื่นชม
“เรื่องวันนี้จะต้องเป็นที่โจษขานกันยาวนานแน่เลยเจ้าค่ะคุณหนู” หรูหรงกล่าวนางยกนิ้วโป้งขึ้นที่หมายถึงยอดเยี่ยมต่อหน้าหญิง
สาว
จางอวิ๋นซีหยิบถั่วจากถุงกระดาษขึ้นมากินเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างอารมณ์ดี
“ก็ดีน่ะสิ จางอวิ๋นซีที่เคยอ่อนแอคนเดิมนั้นไม่มีอีกแล้ว นับจากนี้จะเป็นคนใหม่ที่ไม่ยอมใครอีกต่อไป” จางอวิ๋นซีหันมายิ้มให้กับหรูหรง
“ดีแล้วเจ้าค่ะที่คุณหนูลุกขึ้นมาสู้คนบ้าง มิเช่นนั้นคุณหนูใหญ่ลูกฮูหยินรองก็จะข่มเหงท่านเสมอไป คราก่อนที่ท่านตอกกลับนางไป นางถึงกับนิ่งเงียบไปเลยนะเจ้าคะ” จางอวิ๋นซียิ้มอย่างพอใจกับคำพูดเยินยอจากหรูหรง นางหันมาถามสาวใช้คนสนิทบางอย่างเมื่อนึกถึงเรื่องที่สำคัญขึ้นมาได้
“หรูหรง เมื่อก่อนท่านแม่ป่วยหนักมากเลยหรือ?” จางอวิ๋นซีถาม
“เจ้าค่ะ แต่นายท่านก็ไม่เคยสนใจ ไทเฮากับฮองเฮาก็ส่งหมอหลวงมาตรวจ แต่ก็ไม่สามารถรักษาโรคที่นางเป็นอยู่ได้” หรูหรงเอ่ย ขณะกำลังเดินตามจางอวิ๋นซีเข้ามาในโรงน้ำชาใหญ่ของเมือง พวกนางทั้งสองนั่งลงบนชั้นสองของร้าน ซึ่งค่อนข้างสงบและมีความเป็นส่วนตัวอย่างยิ่ง
“แล้วท่านแม่เวลาป่วยมักมีอาการอย่างใดบ้าง” จางอวิ๋นซีถาม หลังจากที่เสี่ยวเอ้อร์ของร้านรินน้ำชาให้พวกนางเสร็จแล้วเดินออกไป
หรูหรงทำท่านึกอยู่นาน ก่อนจะดีดนิ้วดังเป๊าะ “นึกออกแล้วเจ้าค่ะ เวลาฮู
หยินใหญ่ป่วยนางมักจะมีอาการไอเป็นเลือดอยู่บ่อยครั้ง หากวันไหนโดนนายท่านทำร้ายเพราะฮูหยินรอง นางจะมีอาการเจ็บหน้าอกอย่างมากเลยเจ้าค่ะ”
จางอวิ๋นซีกำชายกระโปรงแน่นอย่างโกรธแค้น เธอไม่รู้เลยว่า
จางอวิ๋นซีคนเก่ากับมารดาจะต้องทนทุกข์ทรมานเช่นนี้ มีฮูหยินรองกับพี่สาวที่ร้ายกาจก็ว่าแย่แล้ว แต่ยังมีบิดาที่ไม่ได้ความและลำเอียงอย่างออกนอกหน้าเช่นนี้ นางไม่แน่ใจนักว่าหากเจอเหตุการณ์เช่นนี้ด้วยตนเองจะหักห้ามใจไหวที่จะไม่สั่งสอนครอบครัวนี้ได้หรือไม่
“หมอหลวงจากราชสำนักก็รักษาไม่ได้เลยหรือ?” จางอวิ๋นซีถาม
หรูหรงส่ายหน้า “แม้แต่หมอหลวงเก่งๆ ยังไม่อาจหาสาเหตุที่แท้จริงของโรคนี้ได้เลยเจ้าค่ะ”
“งั้นถ้าเป็นเช่นนี้ อาการก็คงเหมือนกับวัณโรคปอด...” จางอวิ๋นซีเอ่ยขึ้นมา นางหันมาสั่งกับหรูหรง
“หรูหรง เจ้าไปหาขมิ้นชันมาให้ข้าที...”
หรูหรงรีบทำตามผู้เป็นนายสั่งอย่างตั้งใจ นางเดินออกจากร้านน้ำชาไปตลาดสมุนไพรให้ผู้เป็นนาย
